Ekonomik koşulların etkisi, doğum oranları üzerinde belirleyici bir faktör olmaktadır. Çok sayıda birey ve çift, yüksek yaşam maliyetleri, konut fiyatları ve çocuk yetiştirme ile ilgili maddi yükler nedeniyle çocuk sahibi olmaktan kaçınmakta veya ertelemektedir. Aynı zamanda, iş güvencesizliği ve ekonomik belirsizlikler, bir yandan daha iyi bir kariyer hedeflerken, diğer yandan çocuk sahibi olmanın getirdiği ek sorumlulukları üzerlerine almak istemeyen bireyleri teşvik eder. İş imkânlarının kısıtlı olduğu veya rekabetin yoğun olduğu ülkelerde bireyler, kendi kariyerlerine odaklanarak çocuk sahibi olma arzusunu erteleyebilirler.

Bir diğer önemli nokta, sosyal normların ve kültürel beklentilerin değişmesidir. Geleneksel olarak çocuk sahibi olma, toplumsal bir zorunluluk olarak görülebilirken, modern toplumlarda bu algı değişmektedir. İnsanlar, kariyer gelişimlerine, kişisel tatminlerine ve sosyal hayatlarına odaklanarak, geleneksel çocuk sahibi olma kavramını sorgulamaya başlamışlardır. Bu durum, özellikle büyük şehirlerde yaşayan bireyler arasında daha yaygındır.

Sonuç olarak, dünyanın en az çocuk sahibi olan ülkesinde kanıtlar, sosyal, ekonomik ve kültürel faktörlerin karmaşık bir etkileşimini gösterir. Tüm bu etkenler, bireylerin çocuk sahibi olma kararlarını şekillendirirken, bu durumun uzun vadeli sonuçları da dikkatle izlenmelidir. Gelecekte, bu ülkelerdeki doğum oranlarını artırmak amacıyla çeşitli politikalar ve teşvikler geliştirilse de, bu durumun değişmesi zaman alacak gibi görünüyor.